یادمان باشد
یادم باشد
یادم باشد خداوند بعد از آفرینش من به خودش آفرین گفت
پس قدر خود را بدانم.
یادم باشد
یادم باشد خداوند بعد از آفرینش من به خودش آفرین گفت
پس قدر خود را بدانم.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی در سروده ای با عنوان «اختر برج حیا» در مدح حضرت معصومه(س) این چنین آورده است:
سلام بانوی کرامت
خوشا به سعادت کسانی که توانسته اند درسالروز ولادت با شکوهتان در کنار بارگاهتان باشند.
همه با دستانی خالی وملتمس آمده بودند وبا دستانی پر به دیار خود بازگشتند.
مطمئنم چرا که به شما وخاندانتان ایمان داریم، که محتاج درخانه تان راناامید نمی گذارید.
بانو جان همه نیازمند بودند چه پیر، چه جوان، چه کودک
ازهر قشری آمده بودند
بانوی خوبی ها کمکشان کن ودر پرتو آنها دست مارا نیز بگیر
درمیلاد فاطمه معصومه (علیها سلام)چراغ محبت ومهر در
دل هایمان بیفروزیم
اول ذیقعده سال 137ه.ق درمنزل امام موسی کاظم
هنگامه شور عرشیان بود
دربزم تولد دختری پاک که آمده بود تایاد عمه خود زینب (علیها سلام)راپس از سالها
دراذهان زنده کند
آمده بود تا غمگسار برادر باشد ونور دیده پدر وملجا ومأوای شیعیان ونوری در آسمان
دل های عاشقان
میلاد مسعود حضرت فاطمه معصومه علیها سلام
بردوستداران حضرتش مبارکباد امام رضا(علیه السلام)فرمودند: كسى كه حضرت فاطمه معصومه را زیارت كند پاداش او بهشت است بارگاهی که به شهر قم به پاست، هم برای نجف هم کربلاست، خاک اورا غرق بوسه می کنم، چون که جای پای اربابم رضاست. یا رب چه قشنگ است و چه زیبا حرم قم چون جنت اعلا، حرم محترم قم بانوی جنان، اخت رضا، دختر موسی دردانه زهرا و ملائك خدم قم این مژده بس او را كه بهشت است جزایش هر كس كه زیارت كندش در حرم قم اى دختر و خواهر ولایت آیینه مادر ولایت بر ارض و سما ملیكه در قم آرام دل امام هفتم معصومه به كتیبه و به عصمت افتاده به خاك پایت عفت گفتند و شنیده اند ز آغاز كز قم به جنان درى شود باز حاجت نبود مرا برآن در قم باشدم از بهشت بهتر قم قبله خازن بهشت است این جا سخن از بهشت، زشت است شهر قم یک گل به نام حضرت معصومه دارد این شرف را شهر قم با حضرت معصومه دارد شهر ما سرمست گشته از شمیم عطر کویش یک جهان عطر مصفا حضرت معصومه دارد هر که شد مهمان به قم از فیض اولبریز گشته این کرامتها به دلها حضرت معصومه دارد من چه گویم از محبت ، از وفا ، از عشق بانو یک بغل فیض معلا ، حضرت معصومه دارد
شیخ مفید، عالم بزرگ شیعی و فقیه گران قدر عالم اسلام، شبی در خواب دید
که حضرت فاطمه زهرا(س) با دو فرزندش حسن و حسین(ع) به نزد او آمده است و به او می گوید
«ای شیخ، آن دو را فقه بیاموز». فردا، در جلسه درس، هنوز در فکر خواب دیشب بود
زنی همراه دو فرزندش نزد او آمد و گفت: «ای شیخ آن دو را فقه بیاموز.» لبخندی از تحسین بر لب شیخ نشست
آن زن، فاطمه مادر سید رضی و سید مرتضی بود؛ زنی بسیار پاکدامن و اهل عبادت
دو فرزندش سید رضی و سید مرتضی که بعدها از علمای بزرگ شیعه شدند
همواره از ایمان و خلوص مادرشان یاد می کردند تا جایی که سیدرضی، گردآورنده نهج البلاغه، می گوید
«اگر همه مادران به خوبی، پاکی و وظیفه شناسی او بودند، فرزندانشان به پدر نیازی نداشتند»
این گفتار نشان دهنده نقش حساس مادر در پرورش مذهبی فرزندان است